Η μελαγχολία των Χριστουγέννων

Μελαγχολία των Χριστουγέννων

Τα Χριστούγεννα είναι μια χαρμόσυνη γιορτή. Μια περίοδος χαράς για την οικογένεια, μια αφορμή να κάνουμε δώρα δείχνοντας την αγάπη και την εκτίμησή μας σε αγαπημένα μας πρόσωπα και -για όσους απο μάς πιστεύουμε- μια αφορμή για την αναζήτηση του νοήματος της γέννησης του Χριστού.

Παρόλα αυτά πολύ συχνά μπορεί να εμφανιστούν δυσάρεστα συναισθήματα στους ανθρώπους. Αισθήματα ματαίωσης, απώλειας, μοναξιάς. Μερικές φορές αυτά μπορεί να είναι τόσο έντονα που να οδηγήσουν σε συμπτώματα που αν και σπάνια, δεν είναι απιθανο να χρειάζονται και ψυχιατρική αντιμετώπιση από ειδικό. (βλ. Τί είναι η κατάθλιψη)

“Το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, τα τελευταία χρόνια, έχει χαθεί στους φωτισμένους δρόμους, στα πολύχρωμα κουτιά δώρων, στις στολισμένες βιτρίνες και στα φορτωμένα τραπέζια με γλυκά και φαγητά…”

Αυτό γράφει ο Νίκος, ένας μαθητής της ΣΤ’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου Δύστου, στην ιστοσελίδα του σχολείου του! ^*

Είναι ίσως η σοφότερη φράση που έχω ακούσει για τα Χριστούγεννα!

“Στους φωτισμένους δρόμους”, όπου υπάρχει θέση μόνο για αυτοκίνητα. Για αυτοκίνητα που μεταφέρουν συνήθως μονήρεις ανθρώπους που επικοινωνούν μεταξύ τους μόνο με σινιάλα του ΚΟΚ, με τα φλάς και το αναβόσβημα των φώτων. Στους φωτισμένους δρόμους που αδυνατούν να φωτίσουν τη σκοτεινιά που επικρατει στις ψυχές των ανθρώπων.

Μελαγχολία των Χριστουγέννων

“Στα πολύχρωμα κουτιά δώρων” που τα γυαλιστερά περιτυλίγματα, ακόμη και τα ακριβά μερικές φορές δώρα, ζητάνε στην πραγματικότητα συγνώμη από τον άνθρωπο για τον οποίο προορίζονται. Συγνώμη γιατί δεν πρόλαβα να σου πώ αυτά που ήθελα, συγνώμη γιατί δεν πρόλαβα να σε ακούσω, συγνώμη γιατί δεν μπόρεσα να καταλάβω τις ανάγκες σου, να σ’ αγγίξω, να σ’ αφήσω να μ’ αγγίξεις και σύ. Συγνώμη.

“Στις στολισμένες βιτρίνες” που σε καλούν να αντικαταστήσεις μια συνδιαλλαγή μεταξύ δύο αγαπημένων προσώπων με μια εμπορική συναλλαγή σε τιμή ευκαιρίας ή να καλύψεις το κενό μιας απώλειας, μιας ματαίωσης, με ένα πανάκριβο ρούχο ή αξεσουάρ.

“Στα φορτωμένα τραπέζια με ψωμιά και φαγητά”. Όπου προσπαθούμε να καλύψουμε την ψυχική και πνευματική μας ένδεια, ικανοποιόντας τον ουρανίσκο μας και φορτώνοντας το στομάχι μας. (Όσοι βέβαια μπορούμε)

Πώς θα ξεφύγουμε;

Ισως δε χρειάζεται άλλη επιστημονική ανάλυση για τα αίτια της “μελαγχολίας των Χριστουγέννων”. Τα συμπυκνώνει όλα η φράση αυτή του μικρού μαθητή από κάποιο Δημοτικό Σχολείο στις πλαγιές της Δίρφυς. Πώς θα ξεφύγουμε λοιπόν από αυτη τη μελαγχολία των γιορτών;

Η περίοδος των γιορτών για τον δυτικό κόσμο, πέρα από το θρησκευτικό της νόημα, είναι και πολλά άλλα πράγματα: Είναι περίοδος διακοπών και ξεκούρασης, περίοδος αγορών και ανταλλαγής δώρων, διακόσμησης, μαγειρέματος περίτεχνων φαγητών και γλυκών, γορτινών συναντήσεων και εξόδων (ρεβεγιόν) κλπ.

Τούτες τις γιορτές κάντε τες λίγο διαφορετικές για τον εαυτό σας: Κάντε αυτό που μπορείτε και που σας κάνει να νιώθετε άνετα. Κάντε τη διακόσμηση πιό απλή, και τα δώρα σας λιγότερο “γυαλιστερά” και περισσότερο συμβολικά και με νόημα. Δεν είναι ανάγκη να πάτε σε όλα τα πάρτυ που θα σας καλέσουν αποφεύγοντας να κουράσετε έτσι το στομάχι σας και το σώμα σας. Φερθείτε καλά στον εαυτό σας. Δώστε του την πολυτέλεια, σε μια στιγμή νοσταλγίας, ακόμη και να δακρύσει. Θα είναι δάκρυα ανακούφισης.

Την περίοδο των Χριστουγέννων έχουμε πολλές αφορμές για να ταξιδέψουμε στο παρελθόν. Να αναλογιστούμε να νοσταλγήσουμε, να νιώσουμε τύψεις κλπ.

Θυμηθείτε τις ευχάριστες στιγμές που περάσατε με αυτούς που σήμερα λείπουν από το τραπέζι σας. Αναπολείστε τις χαρές που σας έχουν δώσει. Γεμίστε το κενό τους με ευχάριστες στιγμές που περάσατε μαζί τους. Γράψτε ένα γράμμα σε συγγενείς κι αγαπημένα πρόσωπα που ζούνε μακριά σας, στείλτε τους μια φωτογραφία.

Σε λίγες μέρες ένας καινούργιος χρόνος μπαίνει. Κάντε σχέδια για την οικογένεια σας και για σας τους ίδιους. Δείτε τις καινούργιες υποχρεώσεις, τις καινούργιες ευθύνες που θα εμφανιστούν. Οργανώστε τη ζωή σας έτσι ώστε να μπορείτε να ανταποκριθείτε σ’ αυτές. Για όσους, τον περασμένο χρόνο, έχασαν κάποιο δικό τους πρόσωπο, ας το πάρουν απόφαση. Η ζωή δεν πρόκειται να είναι ποτέ πιά ίδια. Ομως μετά το πένθος, η ζωή ξέρει να γεμίζει τα κενά με γλυκές αναμνήσεις. Ας αφήσουμε το αύριο να κάνει τη δουλειά του, επιτρέποντας στο εαυτό μας ένα δάκρυ σήμερα.

Ναι, σήμερα, οι καιροί είναι δύσκολοι. Εδώ που τα λέμε όμως για τους υπεύθυνους ανθρώπους, δεν ήταν και ποτέ εύκολοι!

http://dim-dystou.eyv.sch.gr/autosch/joomla15/index.php?option=com_content&view=article&id=155:2012-12-24-18-33-58&catid=100:2012-11-02-18-21-38&Itemid=7, Acess date: 21.12.2017

Τελευταία Ενημέρωση December 12th, 2019 στις 03:03 pm