Φαρμακευτική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων. Αντιεπιληπτικά

Πότε ξεκινάμε τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων

Η απόφαση για το άν θα χορηγηθεί θεραπεία καθώς και για το είδος, τη δοσολογία και τη διάρκειά της είναι αποκλειστική ευθύνη του γιατρού. Γενικά όμως ισχύουν κάποιοι κανόνες:

  1. Χωρίς κάν να έχουμε κρίση. Μπορεί να ξεκινήσουμε θεραπεία ακόμη και σε άτομα που δεν εμφάνισαν επιληπτική κρίση. Η θεραπεία αυτή λέγεται προληπτική και δίνεται συνήθως σε ασθενείς που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα παρουσιάσουν επιληπτικές κρίσεις, προκειμένου να τις προλάβουμε. Τέτοια περιστατικά μπορεί είνα οι ασθενείς μετά από μία νευροχειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο, μετά από μία υπαραχνοειδή αιμορραγία, από υποσκληρίδιο αιμάτωμα κλπ.
  2. Μετά την πρώτη κρίση.
    • Ξεκινάμε θεραπεία σε ασθενείς στους οποίους έχουμε διαπιστώσει κάποια εγκεφαλική βλάβη όπως όγκοι, εγκεφαλικό επεισόδιο, αιματώματα, εγκεφαλική θλάση κλπ.
    • Επίσης δίνουμε θεραπεία σε ασθενείς στους οποίους υπάρχει βεβαρυμένο κληρονομικό αναμνηστικό (δίδυμος αδελφός, γονέας κλπ), σε ασθενείς που το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) τους είναι σαφώς παθολογικό κλπ.
    • Στους υπόλοιπους, και εφόσον δεν ανήκουν σε καμμία από τις πιό πάνω κατηγορίες, το αν θα δοθεί θεραπεία είναι στην κρίση του γιατρού ο οποίος λαμβάνει υπόψη και άλλες παραμέτρους όπως η ηλικία, το επάγγελμα η κοινωνικη κατάσταση κλπ.
  3. Μετά από δύο ή περισσότερες κρίσεις (εφ” όσον αυτή είναι χρονικά κοντινή με την πρώτη): Πάντα.

Τα φάρμακα* (για πλήρη κατάλογο κοιτάξτε εδώ)

Υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές στην φαρμακευτική θεραπεία. Αυτό βέβαια σημαίνει επίσης ότι δεν υπάρχει και ή απόλυτη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε κάποια φάρμακα μαζί με κάποια χρήσιμα χαρακτηριστικά τους*.

  • bbk-tegretolCarbamazepine (Tegretol): Αποτελεσματικό κυρίως στις εστιακές αλλά και στις γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις. Μπορεί να επιδεινώσει τις μυοκλονίες και τις αφαιρετικές κρίσεις. Χρειάζεται προσδιορισμό επιπέδων στο αίμα.
  • Clobazam (Frisium): Σχετικά αποτελεσματικό στις εστιακές κρίσεις. Αμφίβολης αποτελεσματικότητας στις υπόλοιπες.
  • Clonazepam (Rivotril): Χρησιμοποιείται κυρίως στις μυοκλονίες και στις αφαιρέσεις.
  • Ethosuximide (Zarontin): Χρησιμοποιείται μόνο στις μυοκλονίες και στις αφαιρέσεις. Μπορεί να επιδεινώσει τα άλλα είδη επιληπτικών κρίσεων.
  • Gabapentin (Neurontin): Χαμηλής αποτελεσματικότητας κυρίως στις εστιακές κρίσεις. Μπορεί να επιδεινώσει τις μυοκλονίες και τις αφαιρέσεις.
  • bbk-depakineLamotrigine (Lamictal): Αποτελεσματικό για όλα τα είδη των κρίσεων εκτός των μυοκλονιών τις οποίες μπορεί να επιδεινώσει.
  • Levetiracetam (Keppra): «Ευρέως φάσματος» αντιεπιληπτικό για όλα τα είδη των κρίσεων.
  • Phenobarbital (Gardenal): Αποτελεσματικό σε όλα τα είδη των κρίσεων εκτός των μυοκλονιών και των αφαιρέσεων. Χρειάζεται προσδιορισμό επιπέδων στο αίμα.
  • Phenytoin (Epanutin): Ίδια χαρακτηριστικά με τη Phenobarbital. Χρειάζεται προσδιορισμό επιπέδων στο αίμα.
  • bbk-keppraTopiramate (Topamac): «Ευρέως φάσματος» αντιεπιληπτικό για όλα τα είδη των κρίσεων.
  • Valproate (Depakine): «Ευρέως φάσματος» αντιεπιληπτικό για όλα τα είδη των κρίσεων. Χρειάζεται προσδιορισμό επιπέδων στο αίμα.
  • Zonisamide (Zonegran): Αποτελεσματικό σε όλα τα είδη των κρίσεων.

 

 
 

Αναφορά

*Από το βιβλίο: «The Epilepsies», C.P. Panayiotopoulos

(Visited 25,766 times, 604 visits today)