Η τέχνη του να ζείς με κάποιον που έχει ν.Alzheimer
(Άνοια- Τί κάνουμε;)

Δεν χρησιμοποιήσαμε τυχαία τον όρο τέχνη. Γιατί πραγματικά το να ζεί κανείς μαζί με κάποιον που έχει άνοια χρειάζεται συναίσθημα, γνώση και έμπνευση.

“Ο γέρος τάχασε” – Ο άνθρωπός μας ξεχνάει

AlzheimerΜιά φράση που όλο και λιγότερο -ευτυχώς- ακούμε στο ιατρείο μας τώρα τελευταία. Είναι μια σκληρή φράση που αποστασιοποιεί τον πάσχοντα από τον “ενδιαφερόμενο” συγγενή. Τον τοποθετεί σε έναν άλλο κόσμο, στον κόσμο της λήθης κι ίσως στον κόσμο των “άβουλων πλασμάτων” ή χειρότερα των “αντικειμένων”. Πολύ συχνά ακούγεται από συγγενείς επίσης “θα σου τον φέρω την άλλη εβδομάδα” (αντί “θα έρθουμε την άλλη εβδομάδα“), η “θα σου τον αφήσω για τρείς μέρες” (αντί “θα μείνει μαζί σου για τρείς μέρες“) κλπ.

Ομως η ιδιότητα του ανθρώπου δεν καταργείται όταν αυτός χάνει ένα μέρος της μνήμης του ή ένα μέρος των γνωστικών του ικανοτήτων. Εξακολουθεί να είναι άνθρωπος, ο άνθρωπός μας. Η αρρώστια του, του στερεί κάποιες δυνατότητες που είχε αλλά δεν παύει να αισθάνεται, να νιώθει, να χαίρεται και να πονά. Στενοχωριέται όταν δεν μπορεί να θυμηθεί το πρόσωπο του ανθρώπου που του μιλά. Όμως, κάτι του λένε  αυτά τα μάτια. Είναι η σειρά σας να μάθετε να καταλαβαίνετε από τα μάτια του τί θέλει να σας πεί, όπως τόκανε κι αυτός όταν εσείς ήσασταν βρέφος.

“Τί ακούγεται, δεν καταλαβαίνω” – Αγγιγμα ψυχής

Ο άνθρωπος με τηAlzheimer οικογένεια ν. Alzheimer ανάμεσα στ’ άλλα έχει χάσει και τη δυνατότητα να εστιάζει την προσοχή του. Ετσι δυσκολεύεται να ξεχωρίσει τις φωνές από τους άλλους ήχους και νιώθει συχνά σα να είναι σε ένα πολύβουο περιβάλλον με πολύ θόρυβο. Ακόμη κι όταν διακρίνει μερικές λέξεις ή φράσεις δυσκολεύεται να καταλάβει το νόημά τους. Δεν έχασε όμως την ικανότητα να καταλαβαίνει. Πρέπει να τον βοηθήσουμε.

Το άγγιγμα είναι ο τρόπος. Είναι η τελευταία πόρτα μένει ανοιχτή στη ψυχή και το μυαλό αυτού του ανθρώπου. Και με το άγγιγμα μπορείς να πεις πολλά. Αυτή την πόρτα θα πρέπει να περάσετε για να του μιλήσετε: τον αγγίζετε για να σας προσέξει και να σας εντοπίσει μέσα στο χάος που ζεί και μετά του μιλάτε αργά – σταθερά – με αγάπη.

Η ασφάλεια στο σπίτι – Ένα “αόρατο” δίχτυ ασφαλείας

  1. Για τις φυγές: Ο άνθρωπος με άνοια, έχει την τάση συχνά να φεύγει από το σπίτι ή ακόμη κι από τη γειτονιά του ή την πόλη του. Μέτρα που μπορουμε να πάρουμε είναι:
    1. Κλείδωμα των πορτών, ιδίως μετά το απόγευμα. Δεν αφήνουμε τα κλειδιά δίπλα στην πόρτα.
    2. Τοποθέτηση συστημάτων περιορισμού του ανοίγματος των παραθύρων.
    3. Συντήρηση του φράχτη και της αυλόπορτας αν υπάρχει αυλή.
    4. Ελέγχουμε που βρίσκονται το πανωφόρι, παντόφλες ή τα παπούσια που θα φορέσουν για να φύγουν.
    5. Πολλές φορές βοηθά ένα ευδιάκριτο STOP, κολημένο πάνω στην πόρτα.
    6. Γνωστοποιούμε στη γειτονιά, τα γύρω μαγαζιά ή καφενεία για το πιθανό πρόβλημα του ανθρώπου μας, ώστε να μας ενημερώνουν όταν τον βλέπουν να περιπλανάται άσκοπα.
    7. Τέλος υπάρχουν ειδικές συσκευές εντοπισμού, τις οποίες μπορούμε να φορέσουμε σάν ρολόγια στο χέρι.
  2. Χάσιμο ή κρύψιμο πραγμάτων, κατανάλωση μή βρώσιμων, άλλοι κίνδυνοι
    1. Σε προσιτό και ευδιάκριτο σημείο τοποθετούμε ένα δύο κιβώτια / πλαστικά δοχεία όπου θα τοποθετούν τα προσωπικά τους αντικείμενα.
    2. Κρατάμε κλειδωμένα τα δωμάτια και τους χώρους που δεν χρησιμοποιούμε τακτικά.
    3. Μπογιές, φάρμακα, χημικά δεν πρέπει να είναι προσιτά στον άνθρωπο με άνοια.
    4. Καλό είναι να βάλουμε ξεχωριστή ασφάλεια στην κουζίνα ώστε να μπορούμε να την απομονώνουμε όταν δεν είμαστε παρόντες.
    5. Ειδική μέριμνα επίσης στις βρύσες.
    6. Τοποθέτηση καγκέλων στις εσωτερικές σκάλες και χειρολαβών στους τοίχους όπου είναι απαραίτητο.
    7. Αφαίρούμε διάφορα “χαλάκια”, “πατάκια” κλπ. από το πάτωμα για να μή γλιστράνε ή σκοντάφτουν.
  3. Παραισθήσεις και παραλήρημα. Δυστυχώς δεν είναι σπάνια σε πολλές μορφές άνοιας. Οταν διαπιστώσουμε ότι ο άνθρωπός μας εμφανίζει τέτοια συμπτώματα (ακούει φωνές, βλέπει ανθρώπους που δεν υπάρχουν κλπ) απευθυνόμαστε οπωσδήποτε στο γιατρό για λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Μέτρα που μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες εμφάνισης τέτοιων καταστάσεων είναι:
    1.  Λιτά, καθαρά, φωτεινά και με λίγα αντικείμενα δωμάτια. Το βράδι πάντα ένα φως ασφαλείας συνεχώς αναμμένο.
    2. Οχι πολλά στολίδια, κουκλίτσες κλπ στους τοίχους ή πίνακες με έντονα και δραματικά θέματα. Οι τοίχοι καλύτερα να είναι βαμμένοι με “παλ” χρώματα.
    3. Αποφυγή παρακολούθησης θρίλερ ή βίαιων ταινιών ή σειρών στην τηλεόραση.

 

Δείτε επίσης: Τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα της άνοιας

(Visited 2,666 times, 51 visits today)