Αντιβιοτικά και Μυασθένεια
Αντιβιοτικά Μυασθένεια: μια δυνητικά επικίνδυνη σχέση. Η Μυασθένεια είναι μία χρόνια νευρομυϊκή νόσος. Στη βάση της παθολογίας της είναι η μεταφορά του ερεθίσματος από τον τελικό κινητικό νευρώνα στο μύ. Τα συμπτώματά της όλα οφείλονται στην εύκολη κόπωση των μυών με συνέπεια την αδυναμία στις κινήσεις τους. Οι μύες που προσβάλλονται πιο συχνά είναι οι αυτοί του προσώπου, οι οφθαλμοκινητικοί, και οι μύες της κατάποσης.
Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες φαρμάκων όπως τα ηρεμιστικά και τα μυοχαλαρωτικά που δεν επιτρέπεται να χορηγούνται στους ανθρώπους που πάσχουν από μυασθένεια και γι αυτό το λόγο τα αποφεύγουμε.
Όμως υπάρχει μια κατηγορία φαρμάκων που μερικές φορές είναι απαραίτητο να χορηγηθούν όπως τα αντιβιοτικά. Στην περίπτωση αυτή πρέπει ο γιατρός αλλά και ο ασθενής ποια αντιβιοτικά μπορούν να χορηγούνται και ποια αντιβιοτικά δεν επιτρέπεται να χορηγούνται σε ένα άτομο με ιστορικό μυασθένειας.
Ο παρακάτω πίνακας έχει 3 στήλες. Στην πρώτη είναι η δραστική ουσία του αντιβιοτικού, στη δεύτερη είναι η εμπορική του ονομασία και στην τρίτη το σχόλιο σε σχέση με τη μυασθένεια.
Ο πίνακας είναι πιστή αντιγραφή του πίνακα που έχουν στη διάθεση τους οι γιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (Αγγλία) και μπορείτε να τον δείτε στην αγγλική γλώσσα εδώ (access date 10.1.2020).
| ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ | ΣΚΕΥΑΣΜΑ | ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ |
|---|---|---|
| Benzylpenicillin | Benzylpenicillin | Δεν έχει αναφερθεί δημιουργία προβλήματος |
| Amoxicillin | Augmentin | Δεν έχει αναφερθεί δημιουργία προβλήματος |
| Amoxicillin | Amoxil | Δεν έχει αναφερθεί δημιουργία προβλήματος |
| Ciprofloxacin | Ciproxin | Οι φλουοροκινολόνες πρέπει να αποφεύγονται σε ασθενείς με ιστορικό μυασθένειας. Εχουν ιδιότητες αποκλεισμού της νευρομυϊκής σύναψης και μπορεί να επιδεινώσουν την μυϊκή αδυναμία. Επίσης μπορούν να προκαλέσουν την ανάδυση υποκλινικής νόσου. |
| Clarithromycin | Klaricid, Claripen | Έχουν αναφερθεί περιστατικά επιδείνωσης των συμπτωμάτων σε ασθενείς με Μυασθένεια |
| Clindamycin | Dalacin | Έχει εμφανίσει ιδιότητες αποκλειστή της νευρομυϊκής σύναψης και πιθανόν να ενίσχυση και την αντίστοιχη δράση άλλων φαρμάκων. |
| Sulfamethoxazole + Trimethoprim | Trimethoprim + Sulfamethoxazole | Οι σουλφοναμίδες καταστέλλουν τη νευρομυϊκή σύναψη και μπορεί να αυξήσουν τη μυϊκή αδυναμία |
| Doxycycline | Vibramycin | Η χορήγηση τετρακυκλινών σε άτομα με μυασθένεια πρέπει να γίνεται με προσοχή γιατί φαίνεται ότι μπορεί να εμφανίζουν ήπια δράση νευρομυϊκού αποκλεισμού |
| Erythromycin | Erythrocin | Έχουν αναφερθεί περιστατικά επιδείνωσης των μυασθενικών συμπτωμάτων |
| Flucloxacillin | Flucloxacillin | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Fluconazole | Fungustatin | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Gentamicin | Garamycin | ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΗ για τη Μυασθένεια. Αναστέλει την έκλυση ακετυλχολίνης από τους προσυναπτικούς νευρώνες, έχει κουραριοειδή δράση μετασυναπτικά. |
| Levofloxacin | Tavanic | Οι φλουροκινολόνες πρέπει να αποφεύγονται σε άτομα με ιστορικό μυασθένειας. Έχουν ιδιότητες αποκλεισμού της νευρομυϊκής δραστηριότητας και μπορεί να επιδεινώσουν τη μυϊκή αδυναμία |
| Linezolid | Zyvoxid | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Meropenem | Meronem | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Metronidazole | Flagyl | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Micafungin | Mycamine | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Tazocin | Tazocin | Ο νευρομυϊκός αποκλεισμός που προκαλείται από τα μυοχαλαρωτικά μπορεί να επιδεινωθεί με την πιπερασιλίνη |
| Teicoplanin | Targocid | Δεν έχουν αναφερθεί προβλήματα |
| Tigecycline | Tygacil | Πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε άτομα πάσχοντα από μυασθένεια λόγω γης ασθενούς δράσης αποκλεισμού της νευρομυϊκής δραστηριότητας |
| Tobramycin | Tobrex | ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΗ. Ισχύουν τα ίδια με τη Gentamicin |
| Vancomycin | Voxin | Αντενδείκνυται η χορήγησή της μαζί με μυοχαλαρωτικά |
Για μία ακόμη φορά υπενθυμίζουμε με έμφαση τον βασικό μας κανόνα:
ΠΟΤΕ δεν πρέπει να παίρνετε φάρμακα χωρίς την οδηγία του γιατρού σας. Ο γιατρός αναλαμβάνοντας την ευθύνη και με τις γνώσεις του θα επιλέγει το φάρμακο και τη δοσολογία που πρέπει να λάβετε. Αυτός το κανόνας ισχύει πολύ περισσότερο για ασθενείς με ιστορικό μυασθένειας όπου ένα λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο.